سرقت ادبی چیست؟ علم از دیرباز با سرقت ادبی در جنگ بوده است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. در اینجا یک تخلف علمی جدی وجود دارد و آن را مغایر با اصول یادگیری علمی می دانند. در اینجا به سرقت ادبی در مقالات علمی، نوع، پیامدها و پیشگیری از آن می پردازیم.
مقالات علمی حاوی سرقت ادبی
یک مقاله علمی را می توان به روش های مختلفی سرقت علمی کرد. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
سرقت ادبی به شکل مستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی کار دیگران را کلمه به کلمه کپی می‌کند، اما به درستی به آنها اعتبار نمی‌دهد. این نوع سرقت ادبی علاوه بر جرمی جدی، می تواند منجر به رد نسخه خطی و همچنین آسیب به اعتبار محقق شود.
در سرقت ادبی مستقیم، متن را می توان از یک منبع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته ناخواسته کپی کرد. علاوه بر این، سرقت ادبی مستقیم زمانی اتفاق می‌افتد که محقق از تصاویر یا ارقام بدون انتساب یا مجوز مناسب استفاده کند. محققان علاوه بر اعتبارسنجی مناسب همه منابع، باید در صورت نیاز مجوز دریافت کنند.
2. سرقت ادبی از خود
در سرقت ادبی خود، نویسنده بدون اجازه یا استناد از اثر منتشر شده قبلی خود در یک نشریه جدید استفاده می کند. در صورت استفاده از این روش، حتی اگر به نظر سرقت ادبی نباشد، همچنان خطر رد شدن دستنوشته خود را دارید.
علاوه بر ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای با داده‌های بسیار مشابه، یا استفاده از یافته‌های مشابه نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی، نوعی سرقت ادبی است. این خط قبلا منتشر شده بود. یک محقق همچنین ممکن است با استفاده از انتشارات یا تصاویر قبلی خود بدون ارجاع یا مجوز مناسب، سرقت ادبی کند.
استناد مناسب به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز برای دانشمندان ضروری است. علاوه بر این، محققان باید مطمئن شوند که تحقیقات و ایده های اصلی را در انتشارات جدید خود منتشر می کنند.
3. ترجمه سرقت ادبی
پارافراسی سرقت ادبی است که در آن فرد کلمات یا ساختار جمله کار شخص دیگری را تنظیم می کند. از آنجایی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند، همچنان سرقت علمی است.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، از جمله کپی کردن سبک و محتوای نویسنده دیگر، تغییر چند کلمه یا جایگزینی کلمات در متن اصلی با مترادف.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. همچنین محققان باید هنگام ترجمه از تغییر معنای نویسنده اصلی خودداری کنند.
4. سرقت ادبی موزاییک
با ترکیب منابع مختلف بدون ارجاع مناسب، سرقت علمی موزاییکی انجام می شود. علیرغم ظاهر جدید بودن این اثر، سرقت ادبی همچنان رخ می دهد زیرا اعتبار مناسبی به نویسنده اصلی داده نشده است.
عمل سرقت ادبی موزاییک شامل ترکیب چندین منبع در یک سند، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون ذکر منبع، یا خلاصه کردن چندین منبع بدون استناد است.
انتساب مناسب همه منابع و استفاده از کلمات خودشان برای محققین حیاتی است. جمع بندی منابع متعدد نیازمند استنادهای مناسب و ارائه دقیق ایده های اصلی است.
سرقت ادبی در مقالات علمی و پیامدهای آن
سرقت ادبی در مقالات علمی می تواند عواقب جدی داشته باشد. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، ممکن است دچار عواقب زیر شود:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی تقریباً به یقین منجر به رد کامل می شود. شهرت و اعتبار یک محقق می تواند از این طریق آسیب ببیند، که می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و تحقیق را دشوارتر کند.
لطمه زدن به شهرت
در صورت سرقت ادبی، می تواند بر شهرت یک محقق در زمینه تحقیقاتی خود تأثیر منفی بگذارد. محققان ممکن است در نتیجه اعتماد و احترام خود را از دست بدهند و همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای آنها دشوار کند. محققانی که شهرت آنها آسیب دیده است نیز ممکن است در پیشرفت شغلی خود دچار مشکل شوند.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است جریمه و حتی زندانی شود، زیرا سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند. مطابق با قانون کپی رایت، سرقت ادبی به منزله نقض حقوق نویسنده اصلی است. در برخی موارد می توان علیه محققی که سرقت ادبی می کند، اقدام قانونی کرد.
ابطال گواهی
مدرک تحصیلی نیز می تواند به دلیل سرقت ادبی باطل شود. در نتیجه این امر، محققان ممکن است آسیب های شغلی شدیدی را متحمل شوند. وقتی مدرک باطل می شود، فرصت های شغلی محدود می شود و آینده شغلی بدتر می شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک مشکل جهانی سرقت ادبی وجود دارد و ایران نیز از آن مصون نیست. انسجام تحصیلی و سرقت علمی در سال های اخیر در ایران دستخوش چندین مرحله بوده است. جرم سرقت ادبی در ایران جدی تلقی می شود و برای کسانی که مجرم شناخته شوند مجازات سنگینی در نظر گرفته می شود.
اقدامات متعددی برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) انجام داده است. برای اطمینان از اینکه مؤسسات دانشگاهی و محققان تحقیقات خود را به صورت اخلاقی و صحیح انجام می دهند، MSRT دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه ای را اجرا کرده است.
محققی که در ایران دزدی ادبی می کند ممکن است مجازات سختی داشته باشد. سرقت ادبی با توجه به شدت آن مجازات می شود. ایرانیان معمولاً برای سرقت ادبی به روش های زیر مجازات می شوند:
ابطال گواهی
شدیدترین مجازات ایران برای سرقت ادبی لغو مدرک است. ابطال مدرک یک محقق می تواند عواقب قابل توجهی برای آینده شغلی آنها داشته باشد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
در صورت متهم شدن به سرقت ادبی، احتمال تعلیق پژوهشگران از انجام تحقیقات وجود دارد. در این شرایط، ممکن است توانایی آنها برای دسترسی به منابع و بودجه محدود شود.
ممنوعیت انتشار
سرقت ادبی ممکن است منجر به ممنوعیت انتشار برای محققان شود. مدتی به آنها داده می شود تا بتوانند هر اثری را منتشر کنند. در نتیجه، شغل و شهرت آنها در جامعه علمی می تواند به طور قابل توجهی آسیب ببیند.
penalty
همچنین ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، جریمه هایی در نظر گرفته شود. بستگی به میزان سرقت ادبی دارد که جریمه چقدر خواهد بود.
پیامدهای قانونی
در موارد سرقت ادبی، اگر محققین به دلیل نقض قوانین کپی رایت مجرم شناخته شوند، ممکن است جریمه یا زندانی شوند.
علاوه بر این، ایران اقدامات متعددی برای جلوگیری از سرقت علمی دانشگاهی انجام داده است. اخلاق و یکپارچگی تحقیق توسط کمیته ملی اخلاق تحقیق (NREC) ایجاد شده توسط MSRT نظارت شده است. به عنوان بخشی از تعهد NREC به یکپارچگی آکادمیک، دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی تدوین شد و پژوهشگران با پشتیبانی و آموزش ارائه شدند.
علاوه بر NREC، موسسات دانشگاهی در ایران نیز کمیته‌های اخلاقی خود را برای حفاظت از اخلاق پژوهشی ایجاد کرده‌اند. کمیته‌های اخلاق پژوهشی به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می‌دهند و اطمینان می‌دهند که تمام تحقیقات در مؤسسات آنها استانداردهای اخلاقی را رعایت می‌کنند.
ابزارهای شناخت ادبیات
تورنیتین
یک ابزار مهم تشخیص سرقت ادبی Turnitin است که یک نسخه خطی را با مقالات منتشر شده و دانشجویی مقایسه می کند. تجزیه و تحلیل شباهت یافت شده بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin اغلب توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
این ابزار با مقایسه نسخه خطی شما با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. این ابزار علاوه بر ایجاد گزارش سرقت ادبی، هرگونه شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. محققان و ناشران به طور منظم از Plagiarism Checker X برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
گرامر
ابزار نوشتاری به نام Grammarly خطاهای املایی و گرامری و همچنین سرقت ادبی را بررسی می کند. با استفاده از این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. ابزار بررسی سرقت ادبی Grammarly معمولاً توسط محققان و دانشجویان استفاده می شود.
Copyscape
ابزاری به نام Copyscape، سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده شناسایی می کند. به عنوان بخشی از ابزار، محتوای تکراری در اینترنت بررسی می‌شود و گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود. نرم افزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape معمولاً توسط ناشران و صاحبان وب سایت استفاده می شود.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار می‌توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید و شباهت‌های بین دست‌نویس و آثار منتشر شده خود را بررسی کنید. یکی از ابزارهای رایج تشخیص سرقت ادبی که توسط ناشران و محققان استفاده می شود iThenticate است.
DupliChecker
با استفاده از DupliChecker، می توانید سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از آثار منتشر شده تشخیص دهید. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند و شباهت بین نسخه های خطی و انتشارات را برجسته می کند. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
ابزارهایی که داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند در زیر مورد بحث قرار گرفته است.
بازرسی دستی
به منظور تشخیص سرقت ادبی، داوران مجلات علمی از بازرسی دستی به عنوان ابزار اولیه استفاده می کنند. از طریق مقایسه نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع، داوران برای کشف سرقت ادبی آموزش می بینند. هنگام بررسی یک دست نوشته، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی به طور کلی و سایر انواع سرقت ادبی را شناسایی کنند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی نیز با نرم افزار تشخیص سرقت علمی امکان پذیر است. ابزار نرم افزار با مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع، هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. این یک گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند که میزان شباهت دستنوشته را با اثر منتشر شده اندازه گیری می کند.
چندین ابزار نرم افزاری برای تشخیص سرقت ادبی وجود دارد که توسط داوران مجلات دانشگاهی استفاده می شود، از جمله Turnitin، iThenticate و Copyscape.
بررسی مرجع
بررسی مرجع ابزار دیگری است که توسط داوران مجلات علمی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. بازبینان منابع نسخه خطی را با مقایسه آنها با فهرست مرجع ارزیابی می کنند. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
یک بازبین همچنین منابع ذکر شده در دستنوشته را بررسی می کند تا مطمئن شود که به درستی استناد شده و محتوای ذکر شده با اصل مطابقت دارد. داوران ممکن است در صورت وجود هرگونه مغایرت، تحقیقات بیشتری را برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، انجام دهند.
در مقالات علمی نحوه جلوگیری از سرقت ادبی
مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. در اینجا چند راه موثر برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
استناد یک مقاله علمی کلید جلوگیری از سرقت ادبی است. برای اطمینان از اعطای اعتبار مناسب به نویسنده اصلی، تایید کار آنها ضروری است. این مقاله شامل فهرست منابع در پایان و همچنین نقل قول های درون متنی است. نویسندگان باید در متن ذکر شده و شماره صفحه درج شود. به ترتیب حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده، فهرست منابع باید شامل تمام منابع استفاده شده در مقاله باشد.
در تحقیقات علمی از سبک های APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. اطمینان حاصل کنید که محققان با سبک استناد و دستورالعمل های مورد نیاز رشته خود آشنا هستند.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
یک بررسی کننده سرقت ادبی سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهد. استفاده از چندین ابزار آنلاین تشخیص سرقت ادبی می تواند به محققان در اطمینان از اصل بودن کارشان کمک کند. تجزیه و تحلیل نسخه خطی با استفاده از این ابزارها انجام می شود و می توانند شباهت هایی بین آن و آثار منتشر شده در پایگاه داده را شناسایی کنند. این امکان برای محققین وجود دارد که قبل از ارسال دستنوشته خود، با استفاده از چک‌کننده سرقت علمی، سرقت علمی را شناسایی و آن را تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بیان ایده ها و کارهای دیگران به زبان خودتان، تعریف بازنویسی است. در نقل قول، مراقب باشید که معنای نویسنده اصلی را تغییر ندهید. در صورت تعبیر دقیق، ممکن است مرتکب سرقت ادبی شوید.این شامل بازنویسی کار شخص دیگری اما تغییر جزئی کلمات و ساختار جمله است.
ترجمه ها باید به زبان خود محقق و با استفاده از ساختار جمله خود انجام شود. علاوه بر ارجاع صحیح به اثر نویسنده اصلی، استنادهای درون متنی و فهرست مرجع نیز باید گنجانده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
مسئولیت قوانین کپی رایت محافظت از حقوق نویسندگان اصلی است. قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر خواهد شد برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. برای جلوگیری از هرگونه نقض سهوی قوانین کپی رایت، محققان باید با قوانین و مقررات آشنا شوند. برخی از آثار یا فرم‌ها ممکن است در موارد خاص نیاز به مجوز از محققان داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، باید از کلمات خود استفاده کنید. در ارائه آثار و ایده های دیگران، پژوهشگران باید آنها را بازنویسی کنند. هر زمان که از یک نقل قول مستقیم استفاده می کنید، باید آن را در گیومه نقل کنید و به درستی آن را به نویسنده اصلی نسبت دهید. در حین خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
مقالات علمی باید سوابق دقیقی از منابع خود داشته باشند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. مراجع و اطلاعات مرتبط مانند عنوان، نویسنده، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید توسط محققان ثبت شود. با استفاده از این اطلاعات، مقاله باید با یک لیست مرجع دقیق به پایان برسد. نگهداری سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی اجتناب کنند و همه منابع را به درستی اعتبار دهند.
کار خود را مرور کنید
نویسنده باید قبل از ارسال مقاله خود را از نظر استناد صحیح به منابع و سرقت ادبی بررسی کند. علاوه بر این، تصحیح نسخه خطی برای اطمینان از عدم وجود هرگونه اشتباه تایپی و دستوری مهم است. محققان می توانند سرقت ادبی را در یک دست نوشته قبل از ارسال آن شناسایی کرده و قبل از ایجاد مشکل، آن را تصحیح کنند.
Result
محکومیت سرقت ادبی در جامعه علمی می تواند عواقب قابل توجهی مانند رد نسخه خطی، بی اعتبار کردن نویسنده و عواقب قانونی داشته باشد. سرقت ادبی در مقالات علمی باید توسط محققان و همچنین پیامدها و بهترین راه های جلوگیری از آن درک شود.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی این است که به درستی استناد کنید، از چک‌کننده‌های سرقت ادبی استفاده کنید، به دقت ترجمه کنید، قوانین کپی رایت را مطالعه کنید، از کلمات خود استفاده کنید، سوابق دقیق خود را نگه دارید و قبل از ارسال اثر خود را به دقت بررسی کنید.
داوران مجلات علمی علاوه بر شناسایی و پیشگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، نقش مهمی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. یک ویراستار از چندین ابزار برای شناسایی سرقت علمی استفاده می کند و اطمینان می دهد که نسخه خطی از بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی پیروی می کند، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی های مرجع.
به عنوان یک قاعده کلی، این مسئولیت محققین است که اطمینان حاصل کنند که کار آنها با بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی مطابقت دارد و از سرقت ادبی جلوگیری می کند. برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفظ یکپارچگی علمی، محققان باید بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها را دنبال کنند.